Er was eens een vrouw met een speciale spiegel. Vroeger had hij haar vaak verteld dat ze mooi was, maar de laatste tijd was hij haar minder goed gezind. Eigenlijk vond ze hem onberekenbaar geworden, want hij vertelde elke dag wat anders…
De ene dag vertelde hij haar het oude, goede nieuws en ging zij tevreden de dag in. De andere dag zag zij een ouder wordende vrouw, met een vermoeid gelaat.
“Middelbare leeftijd” verzuchtte ze. “Waar is mijn jeugdigheid?” “Verleden tijd”, zei de spiegel onbarmhartig “verleden tijd!”
Ze probeerde zichzelf met haar ratio te overtuigen, want viel het niet heel erg mee allemaal? Ze was toch niet verminkt zeg. Stel je niet zo aan! Maar hoe goed haar ratio het ook uitlegde, zekerder werd ze niet.
Tot ze op een dag haar hart luchtte bij een vriendin. Die zei wijs: “waarom lach je niet vaker naar jezelf in de spiegel?”
De vrouw volgde de raad van haar vriendin en lachte naar zichzelf, wanneer ze de spiegel passeerde.
Zo ontdekte ze de waarheid: iemand die lacht is nooit lelijk!
Met vernieuwd zelfvertrouwen deelde ze ook glimlachjes uit op straat.
Zo ontdekte ze nog een geheim: een glimlach opent deuren.
De mensen lachten terug en met sommigen kreeg ze een fijn contact.
Al snel had de vrouw het te druk om nog in haar spiegel te kijken. Haar nieuwe vrienden hadden haar lief en vonden haar mooi . En weet je wat nu het leuke was? Dat was ze ook!
https://annderverhaal.nl/2015/12/27/ware-schoonheid/
het mooiste Valentijnverhaaltje!
Bedankt Hermien.
Wat een schitterend verhaal! Leuk dat het verhaal ook is gebruikt in het tijdschrift. Gefeliciteerd!
Dank je Coby. Ja, was erg verrast.
Hee, dat is een leuk verhaal en dat het geplaatst is in tijdschrift ZIN, geweldig! Ja terecht. Je schrijft echt leuk en goed en ZINvol. 🙂
Bedankt Kristine. Ja, te gek hè; mijn eerste ‘publicatie’. Volgende keer met het hele en originele verhaal!
Lieve Anne,
Schoonheid zit van binnen!
Dank u wel.
Prachtig, je verhaal.Groet en Gods zegen!
Dankjewel Yvonne. Wens jou ook Gods zegen toe.