Hooglied

Mocht ik je leden zien

die schreden door de nevels op het veld,

ik zou weer leven voor een jaar of tien,

een boom nog niet geveld.

Ma douce reine de Matin

je t’ adore toujours!

Ma vie n’a pas trouvé sa fin

et cherche son secours.

Een zachte herfstwind doet je zijden nachtgewaad

zich plooien om je benen,

terwijl je mij steeds verder achterlaat,

zo spoedt de tijd zich henen.

Jezus

Gelukkig dat er bloemen zijn,

die in haar schoonheid lonken.

Dat trekt de pijn uit het venijn

door glinsterend te pronken.

Heel in de verte net te zien,

raak jij helaas uit beeld.

Je donk’re lokken, Paultje Lien

hebben mijn smart geheeld.

Tot volgend jaar mijn lieve meid!

Ik staar de heuvels af,

tot je d’herinnering weer weidt

als hoedster zonder staf.

 

Pa schreef dit gedicht voor mijn moeder Paulien in januari 2008, 2,5 jaar na haar plotselinge overlijden op 69 jarige leeftijd.
Vandaag zou zij 81 zijn geworden.
, 12 januari 2017. 11 reacties op Hooglied. Category: gedichten van Pa, poëzie. Tagged: .

About Anne Stekhoven

Sommigen kennen mij als Faith, blogster op Funky Fish.

11 reacties

  1. Maartje schreef:

    Lieve Anne ,

    Wat een prachtig gedicht en wat spreekt er een liefde uit ,sterkte Anne ik denk aan je .

  2. Irene schreef:

    Wat mooi !

  3. hermien schreef:

    Heel mooi! Ook voor mij is deze 12e een dag voor herinneringen. Liefs!

  4. Yvonne schreef:

    Heel bijzonder!

  5. Ad schreef:

    Ja prachtig hoe Pa, Ma zo herdenkt!

  6. Anne Stekhoven schreef:

    Dank jullie wel voor de lieve woorden en medelevende reacties.

  7. elvis / annejan schreef:

    Ook deze is te mooi om niet door te lussen, zij het dat het zo prive is, past wel echt super in wat FF is natuurlijk

  8. elvis / annejan schreef:

    ik ga een omgekeerde beweging maken, het komt van FF en ik zet het hier. Netjes gevraagd, geleend van vriend van de visser, komt ie

    Handelingen 18:22-26
    Door datingsite- en communitylid Vriend van de Visser, 15-03-2017 07:27
    Bekeken: 19 | Funked: 0 | Reacties: 1
    Hoe ter wereld kun je zingen
    bij ziekte of een gemis?
    Na pijnlijke herinneringen
    vanuit je gevangenis?

    Hoe bestaat het! Kun je juichen
    bij een tragisch sterfgeval?
    Hoe kun je toch blijven getuigen
    vanuit je verlaten dal?

    Dat kan ook slechts door strijd,
    door middel van gebed.
    Dan ga je uit je dak.

    Aan God raak je je kwijt,
    want daar word je gered
    van al dat ongemak.

    NiKe 050891

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *