Ik ben boos
Ik ben boos en dat wil wat zeggen. Ik ben namelijk niet snel boos. Ik herinner me de tijd dat ik haast niet boos te krijgen was.
De laatste jaren ben ik echter gaan inzien dat ‘Boos’ heel gezond kan zijn.
Daarom ben ik wel blij dat ik boos ben. Dat klinkt tegenstrijdig en toch is het waar. Het betekent -in mijn geval- dat ik dichter bij mijn gevoel ben gekomen en voel wat iets met mij doet.
secundair reageren
Vroeger werd ik ook wel eens boos maar zeer vertraagd. Wanneer iemand iets kwetsends zei, voelde ik me niet prettig. Maar ik wist niet wat er was. De volgende dag besefte ik pas dat ik boos was. Dat noemt men ‘secundair’. Het was bepaald niet handig, want de kwetsende vogel was allang gevlogen en ik kon niks meer zeggen. Zat ik daar opgescheept met een rotgevoel…
Mijn vorige vriend werd boos om van alles en nog wat. Ik schrok me iedere keer kapot. Gelukkig ging het in de loop der tijd beter met hem en tussen ons.
Maar boosheid kan veel schade leveren. Onder de vruchten van de Geest staat dan ook niet voor niets de vrucht: ‘zelfbeheersing’.
Ik ga niet beweren dat mijn niet boos kunnen worden zelfbeheersing was. Op genoeg andere gebieden had ik geen zelfbeheersing…
conflict vermijdend
Nee, ik geloof dat ik een beetje bang was voor ‘Boos’ en dat noemt men weer: ‘conflict vermijdend’. Hoewel ik dus niet doorhad dat ik iets uit de weg ging. Maar zulke zaken spelen zich in je onbewuste af.
Bij zojuist genoemde vriend heb ik boos leren worden. Maar goed ruzie maken is ook een kunst en ik –onervaren- delfde vaak het onderspit. Toch leerde ik wel meer ad rem reageren. Nu is deze ex een goede vriend en hebben we nooit meer ruzie.
Alle emoties mogen er zijn. Ze zijn als kleuren. Sommige kleuren wil je altijd wel om je heen; vrede, vreugde, dankbaarheid. Boos mag er zijn maar dan als een voorbijvliegende kleur. Of als een donderwolk die weer wegdrijft. Paulus zegt in de brief aan de Efeziërs 4:26 “Als u boos wordt, zondig dan niet: laat de zon niet ondergaan over uw boosheid”.
Boos worden is dus geen zonde want er bestaat zoiets als gerechtvaardigde woede. Boos blijven is wel zonde want het doet jou en je relaties geen goed. Ik begrijp van Paulus dat het snel uitpraten slim is. Zo kan de boosheid niet veranderen in wrok en wordt de relatie –indien mogelijk- tijdig hersteld.
Je denkt misschien; mooie analyse Anne, maar waar ben jij nu boos over?
Ach, dat is weer een heel ander verhaal…
Mooi stuk Anne! God heeft onze emoties geschapen, ook boosheid. Zelf was Hij ook wel eens boos (mooi verwoord in Psalmen voor Nu 18, met op een gegeven moment het refrein “wat was U boos”). Het probleem met boosheid is vaak hoe we het uiten.
Bedankt voor je reactie en aanvulling (psalm 18) Marc.
Haha, grappig geschreven. Dat maakt een onderwerp als boos toch prettig leesbaar. Met veel plezier gelezen. Bracht natuurlijk ook weer een gedachte in mij naar boven. Ik deel het gedichtje hier wel even weer…
De stille kracht van een moeder
Moeder leerde het ons al:
nooit boos gaan slapen
en goed afscheid nemen
een dag kan zo opeens
je laatste zijn
Mattheüs sprak er
in de Bijbel over
als je iets met je broeder hebt
maak het dan spoedig
goed met hem
zo nu en dan
denk ik daar aan
als in of om mij heen
onenigheid ontstaat
mag ik hetgeen wij
van mijn moeder leerden
en wat mij in het leven
zoveel vrede bracht
hier delen
Hem ter ere,
mijn moeder dankend
voor wat zij ons gaf?
Coby Poelman-Duisterwinkel
Bij Mattheüs 5 : 23 en 24
Wat een mooie les leerde jij van je moeder Coby. Je hebt het goed weten te vangen in een gedicht. Bedankt voor het delen hier.
Wat een helder stukje, Anne:)! Leest ook weer heerlijk weg. Ik ken dat zelf niet; niet boos kunnen worden. Maar ik kan daarin dan juist weer andere stappen zetten en dingen leren;). Ik hoop dat je boosheid snel zal verdwijnen! Liefs
Dank je Miriam. Fijn dat je bij je gevoel kan komen. Dat is heel waardevol.