“Wat?”
“Nou, kijken met je vingers”.
Zij wist wat hij bedoelde
en voelde.
Haar hand, niet groot wel zacht.
Een mooie duim waar fantasie ontspruit,
gedachten zelden nog geuit.
Maar al tastend wist zij wel,
voelen is als kinderspel.
Open staan voor kleine dingen,
wonderbaar herinneringen.
De toekomst wachtte daar op haar,
met een weids handgebaar.
Zij stonden op en gingen samen verder;
tastend, zoekend, elkaar vindend
hand – in – hand.
Heel mooi!
Thanks Rieke!
Prachtig! Creatief ook met die fantasieduim;)
Dank je Coby.