“Hoe staat ie me?” vroeg mijn vriendin, terwijl ze een halfslachtige pirouette voor me maakte. Ze doelde op de wel erg roze cocktailjurk, die ze voor een partijtje had gekocht. Terwijl de associatie met een zuurstok in mijn brein post vatte, kreeg ik niet veel meer uit mijn mond dan: “tja”.
Bekomen van de aanblik vroeg ik: wil je het aardige of het eerlijke antwoord?
“Ik voel ,m al aankomen…” zei mijn vriendin, natuurlijk ook niet van de domme.
“Maar jij vindt roze toch ook een mooie kleur?” probeerde ze nog, doelend op mijn profielfoto op deze site. “Een beetje roze vind ik leuk” kaatste ik terug, “maar in dit geval spreek ik van een overdosis.” Gelukkig kon ze er wel om lachen.
Dit luchtige voorbeeld staat niet in verhouding tot diepere zaken, waarover we eerlijk zouden moeten zijn. En omdat eerlijk zijn ook eng is, eerst maar eens een omschrijving van deze deugd.
Met eerlijkheid bedoel ik niet: het grenzeloos persoonlijke meningen en emoties over de ander uitstorten, waarbij geen rekening wordt gehouden met de gevoelens van de ander. Of met de omstandigheden. Dit kun je een onzuivere eerlijkheid noemen. Een eerlijkheid ten koste van. De ander als een prullenbak voor frustraties en andere narigheid. Terwijl sommigen van deze mensen zichzelf zo ‘eerlijk’ en ‘direct’ noemen, ervaren hun gesprekspartners hen juist als bot en zelfzuchtig.
Een zuivere eerlijkheid gaat –volgens mij- uit van:
A. Het besef -en respect- voor je eigen grenzen
B. Houdt rekening met het belang van de ander
Bij A. kan je dan denken aan een eerlijk ‘nee’ op een verzoek, waar je niet aan kan voldoen. Of een grens stellen in een contact.
Bij B. Back to the pink dress: Het is niet in het belang van je vriendin dat iedereen naar haar kijkt, maar om de verkeerde reden. Ik weet; dit is niet het beste voorbeeld, want smaken verschillen. Maar als je lange, slanke vriendin een –lange- knalroze jurk aantrekt, hoop ik dat je je in de zuurstok-visie kunt vinden en je mond open zou doen.
Toch blijft de keuze voor het aardige en sociaal wenselijke antwoord heel aantrekkelijk.
Ten eerste kost het minder tijd – “hij staat je prachtig! “- dan de discussie die nu plaatsvond. Bij een eerlijk antwoord moet je namelijk eerst goed nadenken; hoe formuleer je, ga je van haar/zijn belang uit? En durf je jezelf te laten zien?
Vandaar de uitdrukking: ‘Eerlijk duurt het langst’.
(die betekent wat anders, maar in dit verband…)
Ten tweede loop je minder risico. Eerlijkheid maakt ons kwetsbaar. Want, wat nou als zij boos wordt? Wat als hij wegloopt? Het is namelijk niet gezegd dat de ander jouw zuivere motieven aanvoelt. Eerlijkheid kan je een vriendschap kosten.
Maar zonder eerlijkheid kan een vriendschap/relatie ook niet groeien…
Tot slot een leuk citaat van John Lennon:
‘Eerlijk zijn levert je misschien niet veel vrienden op. Maar het zorgt er altijd voor dat je de juiste vrienden krijgt.’
Wat een leuk berichtje dit! Vind trouwens veel van je dingen erg leuk om te lezen! Ik kom zeker nog x weer terug.
Dankjewel!
Leuk om te lezen, Anne. Goed om er zo bij stil te staan.
Dat is een aardig, eerlijke blog;-)
Ik kies voor eerlijk.
Bedankt voor je reactie Heleen. Ik had niet anders van jou verwacht 😉