Waarom ik schrijf
Er is niet zo’n groot verschil tussen een blog plaatsen of je verhaal vertellen aan een vriend(in). In het eerste geval vertel je het verhaal simpelweg aan meer mensen tegelijk. Maar waarom vertellen we over ons leven en onze inzichten aan elkaar in blogs?
Er zijn meerdere redenen denkbaar, maar 1 springt er vaak bovenuit. En dat is niet die van; kijk mij nou mooi schrijven. Nee, we hopen vooral op een stuk herkenning. Een ‘heb jij dat nou ook’? – gevoel en dat verlangen is heel legitiem.
Doordat sommige mensen ook reageren kan er iets moois ontstaan, een wisselwerking. Ik wil hierbij de meer bescheiden lezers dan ook oproepen tot vrijmoedigheid hierin. Want met alleen lezen mis je deze vorm van contact.
De blog is een prachtig middel om zowel het simpele te delen als diepere zaken des levens. Een manier om ons minder alleen te voelen op een wereld die vol is van mensen, die in zekere zin allemaal in hun eigen wereldje zitten. Soms voelt dat wereldje meer als een eiland aan. Door een blog kan je dan een brug bouwen. Je nodigt de lezer uit om via die brug een kijkje te nemen in jouw leven. Hoe meer je jezelf bloot geeft hoe enger dat soms is.
Ik kan denken: zal ik dit wel plaatsen? Zo kennen de lezers mij niet, maar dit is ook een stuk van mij. Meestal plaats ik toch, omdat ik weet dat vanuit de mogelijke herkenning: ‘he dat heb ik ook’….er bemoediging mogelijk is.
De singles delen wat dat betreft eenzelfde pijn, namelijk die van het single zijn terwijl ook jij liever ‘samen’ door het leven zou gaan. Een verdriet dat we kunnen delen. Het overkomt dus veel meer mensen.
Ik kan nu makkelijk redeneren voor jou dat het wel goed komt. Ik weet dat het niet zo makkelijk is en dat het hart ziek wordt van een langgerekt hopen (spreuken: 13:12). Ik ben daar ook geweest. Ook ik heb lang moeten ‘wachten’ op mijn lief en had het totaal niet meer verwacht… Gelukkig kan je op elke leeftijd verliefd worden. Al is het met een kinderwens dan soms wel gedaan.
Het leven is heel veel dromen opgeven en koesteren wat je wel gegeven is. Je weg vervolgen in onzekerheid. Wat mooi om dit dan in kwetsbaarheid te delen met elkaar.
Een blog of een reactie is soms als een arm om je heen. Een mogen weten: ik ben niet alleen.
Gefeliciteerd met je site.
Dat het je vruchten en talenten mag tonen.
Heel veel succes!
🙂
Dank je sch-Ad!
He lieve Anne wat is het een mooie site geworden. Jij volgt je hart……
Schrijven is kunst. En jij beheerst over die kunst.
Liefs Cindy
Hoi Cindy, Dankjewel voor je reactie op mijn site. Lief van je! Liefs, Anne
He lieve Anne wat is het een mooie site geworden. Jij volgt je hart……
Schrijven is kunst. En jij beheerst over die kunst.
Liefs Cindy